Duurzame toepassingen

Hoogwaardige isolatie (Lucotherm of AluThermo), HR++-glas en extra dikke muren voor beter vasthouden van de warmte, houtkachel, 16 zonnepanelen, zonnecollector, buffervat in kelder, uilenkast en regenwateropvang.

Zorgen voor een goede houtvoorraad en regelmatig hout kloven, hoort nu bij het leven van de familie Post op de voormalige boerderij aan de rand van het bos. Liefst stookt de heer Post eiken- en essenhout, omdat deze houtsoorten een schonere verbranding hebben. “Wanneer het voorraadvat te weinig warmte uit de zonnecollector kan halen, stoken wij op hout.”

Het pand was sterk aan renovatie toe. “Eerder verwarmden we de boerderij met een potkachel en een gashaard.” Tegelijk met de grondige renovatie van de woning besloot de familie ook de stal te vervangen door nieuwbouw met woonbestemming. “Technisch gezien zou de woning nu van het aardgasnet af kunnen,” verklaart Post. “We grepen de renovatie en nieuwbouw aan om zoveel mogelijk onafhankelijk te worden van het energiebedrijf.”
De 16 zonnepanelen wekken helaas nog niet voldoende elektriciteit op om helemaal zelfvoorzienend te zijn. “Om helemaal van het elektriciteitsnet af te koppelen, zouden we extra zonnepanelen en een goede energieopslag moeten hebben.”

Voorraadvat als hart van de installatie

Basis voor het overbodig maken van het gasgebruik is hoogwaardige isolatie (Lucotherm of AluThermo), HR++-glas en extra dikke muren voor beter vasthouden van de warmte. Voor het verwarmen van de ruimtes en warm tapwater zijn de 66 heatpipes zonnecollectoren gecombineerd met een houtgestookte CV-haard. “De zonnecollector verwarmt een groot voorraadvat in de kelder. Het buffervat is het hart van de installatie,” zegt Post.
“Wanneer er te weinig zonopbrengst is, zet ik de haard aan. Als reserve hebben we nog een HR107-ketel.” Dankzij een app ontvangt Post een bericht als hij de haard moet aansteken. “Ook als de haard uit moet, of het systeem een storing heeft, weet ik dat zo heel snel.”

Uilenkast

De familie koos voor specifieke maatregelen passend bij de vrijstaande woning aan de rand van het bos. Frisse lucht stroomt door de grondbuis voor ventilatie. “De warmte uit de afgevoerde lucht winnen we ook weer terug voor het opwarmen van de verse aanvoer.” De schoorsteen is overbodig geworden en biedt ruimte aan een uilenkast. Ten slotte besproeit de heer Post de tuin nu met regenwater dat wordt opgevangen.

“Zelf oplossingen bedenken om de woning te verduurzamen was een goed begin,” zegt Post. “Nog beter werd het toen ik mijn zwager mijn ideeën presenteerde. Met zijn deskundigheid bedacht hij het uitgevoerde energieconcept.” Ook leverde zijn zwager de uiteindelijke installatie. Post raadt af om bij grote stappen in verduurzaming zelf te gaan knutselen. “Een goed werkend buffervat en regelapparatuur vraagt deskundigheid,” vindt hij.

“Goed dat we een deel van de extra investeringen vergoed kregen via de subsidie van de provincie. De subsidieaanvraag was helder. Ik kwam wel iets eerder terug van vakantie om er zeker van te zijn dat mijn aanvraag als één van de eerste bij de provincie lag.” De tijd die nodig was voor de uitvoering, viel Post tegen: “Sommige materialen hebben een lange levertijd, dan is de voorbereidingstijd altijd te kort. De uitvoeringstermijn van de subsidie van twee jaar vind ik wel kort. Een langere periode van droogstoken is eigenlijk nodig om het effect goed te rapporteren.”

Leren om duurzaam te wonen

“Het bezitten van een duurzame woning moet je wel leuk vinden,” reflecteert Post. “Na onze wintersportvakantie duurde het erg lang voordat de woning weer op temperatuur was. Dat soort lessen moeten we leren, zodat we steeds beter omgaan met de installaties.” Als er logés zijn, merkt hij dat gelijk. “Om genoeg douchewater te hebben, stoken we de haard op om het warme water in het buffervat extra vullen.” Post ziet in elk geval de charme van de boerderijwoning met een houtkachel aan de rand van een bos.